Πέμπτη 7 Οκτωβρίου 2010

ΕσΥ κι ΕγΩ!......Σε ξεπέρασα!...

Το ξέρω πως ήτα σχεδόν απίστευτο αυτό που μου συνέβηκε σήμερα. Σε ξεπέρασα και ο χωρισμός μας δε με πονεί πια. Θυμάμαι όταν μου είπες ότι θα χωρίζαμε οριστικά, είχα νιώσει όλο τον ουρανό πάνω απ'το κεφάλι μου κι άρχισα να κλαίω σπαρακτικά στο κρεβάτι σα μωρό...

..σε ξεπέρασα...
Σήμερα αισθάνομαι πολύ πιο δυνατή και σίγουρη για τον εαυτό μου. Όχι μόνο σε ξεπέρασα, αλλά αισθάνομαι και οργή για μένα... ναι,... για μένα. Για όλα εκείνα που δεν τ'άξιζες και τα'ζησα μαζί σου.
Τα όνειρα, τα ραντεβού, τις "αγκαλίτσες και τα φιλάκια". Για όλα αυτά λυπάμαι...Γιατί το ξέρω ότι δεν ήσουν εσύ η μεγάλη αγάπη...
...γιατί η μεγάλη ΑΓΑΠΗ, όταν έρθει θα μείνει!.....

...η μεγάλη αγάπη όταν έρθει θα μείνει...

15 σχόλια:

Βάσσια είπε...

Απανεμιά, λες κάτι πολύ σωστό αλλά δύσκολο να βρεθεί, η αγάπη που έρχεται και μένει.

Αλλά κι αν φύγει δεν έχει ανάγκη να ξεπεραστεί.

Καλό σου Σ/Κ
να περάσεις όμορφα
:-)

Ο ΜΑΓΟΣ! είπε...

Το θεμα εδω ειναι που παει η αγαπη οταν φευγει τι γινεται τοτε σκονη? καπνος? τι?

Απανεμιά είπε...

@ Βάσσια,
Ότι υπήρξε στη ζωή μας και έπαψε να υπάρχει χάθηκε παίρνοντας μαζί του και ένα κομμάτι της καρδιάς μας και του είναι μας. Αυτό είναι που πρέπει να ξεπεραστεί και όχι το ίδιο το πρόσωπο που αντιπροσώπευε την αγάπη.
Η αγάπη που χάθηκε στη σκόνη... Το λέει και το τραγούδι... (Τερμίτες).....όπως έγραψε κι ο Μάγος.

@ Μάγε,
μήπως όλα δε γίνονται σκόνη κάποια στιγμή, και τα όμορφα και τα άσχημα. Αιώνια σκόνη στον άνεμο. Με τραγούδι σου απάντησα κι εσένα. Dust In the wind, δε λέει και το τραγούδι; ...άρα μέσα έπεσες!
(Α... με την ευκαιρία να σε ρωτήσω. Στο facebook εσύ είσαι που μου ήρθες; Νικήτα σε λένε; Για να ξεμπερδευτώ δηλαδή γιατί δε θέλω ξένο κόσμο εκεί. Μόνο φίλους των blogs. Αν μου πεις ότι εισαι εσύ, να πάω να σε υποδεχτώ...!...)

apinkdreamer είπε...

καλημερα απανεμια μου!!!τι ομορφο σχολιο μου αφησες αυτο το κυριακατικο πρωινο που ειμαι ψιλοαρρωστη! μου εφτιαξες τη διαθεση!!!
φιλια πολλα και να περνας υπεροχα!!!!
(γραφεις φανταστικα!!!!)

Ανώνυμος είπε...

Κι όμως οι μεγάλες αγάπες δε μένουν...ειδικά αν ειναι παλιές, πάνε σούμπιτες στο παράδεισο!

Προχώρα μπροστά...γιατί όπως λέει και ο Βούδας σου στη μπαρα, απλά νομίζουμε πως έχουμε χρόνο...

Φιλιά

:))))

Ο ΜΑΓΟΣ! είπε...

Εσύ κι εγώ δεν θα χωρίσουμε ποτέ
να το θυμάσαι κάποια βραδιά μου είχες πει
Εσύ κι εγώ θα΄μαστε ένα στη ζωή
μου είχες πει
Εσύ κι εγώ ζούμε μια αγάπη δυνατή
και μη φοβάσαι κάποια βραδιά μου είχες πει
Εσύ κι εγώ καρδιά μου έχουμε χαθεί..

Ο ΜΑΓΟΣ! είπε...

ναι εγω ειμαι ο νικητας ...ξεχασα να σου το πω το θεωρουσα δεδομενο ο χαζος..μαγος...

Despina είπε...

Η αγάπη έρχεται για να μείνει...
διαφορετικά θα ήταν μια εμμονή!
καλή σου μέρα!!!!!

THE WATCHER είπε...

Aξιώθηκα να σε επισκεφτώ κι εγώ επιτέλους!
Λοιπόν, μπαίνω με το... δεξί! Το πώς θα βγώ είναι άλλο θέμα! χε χεεε!!!
Η αλήθεια είναι οτι εκτός του πολύ όμορφου σχεδιασμού της σελίδας σου εδώ, το μόνο για το οποίο μπορώ να εκφέρω άποψη είναι αυτή η ανάρτησή σου, μιας και δεν έτυχε να διαβάσω τις παλαιότερες για να έχω έτσι μια πιό ολοκληρωμένη εικόνα του προφίλ σου γενικά! Δεν πειράζει όμως.. δίνω υπόσχεση οτι πολύ σύντομα θα σε μελετήσω απ' άκρη σ' άκρη, κι αυτό επειδή διαισθητικά προβλέπω οτι διαθέτεις την διαφορετικότητα στον τρόπο που γράφεις, αλλά και στις οπτικές σου γωνίες, παρατηρώντας (ως... watcher εγώ, φυσικά!.. χε χε!)τον τρόπο έκφρασής σου!
Τώρα.. ως προς την παρούσα ανάρτησή σου, θα μπορούσα να πώ πολλά και να γεμίσω σελίδες άπειρες! Γιατι το θέμα που θέτεις (περι "αληθινής αγάπης") αποτελεί το μόνιμο ερώτημα απ' αρχής κόσμου! Πολλές φορές μάλιστα,η απάντηση δεν είναι απλά ζήτημα ζωής και θανάτου(κάθε είδους θανάτου εννοώ).. είναι κάτι απείρως πιο σοβαρό!
Δεν υπάρχει απάντηση "παντός καιρού" στο ερώτημα άν μιά αγάπη που μας πλησιάζει είναι η αληθινή που ήρθε για να μείνει, γιατι τίποτα δεν μένει το ίδιο στο κύλισμα του χρόνου! Και κυρίως, η ικανότητα μας να διακρίνουμε, ακόμα και σε εμάς τους ίδιους, αλλάζει!... μεταβάλλεται η αισθητική μας και ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε τις αξίες και τον τρόπο να τις διεκδικούμε.
Η προσπάθεια να φέρουμε τον παράδεισο στη γη, οδηγεί, χωρίς εξαίρεση, στην κόλαση!... στην προσωπική μας κόλαση, ως αντίτιμο της βεβιασμένης/λανθασμένης μας εκτίμησης! Κοίτα τον κόσμο και τις σχέσεις γύρω σου και αφουγκράσου.. καταλαβαίνεις τί εννοώ!
Και τί κάνουμε???
Χμμμ!.. Παραμένουμε ανοιχτοί σε αυτό που προσδοκούμε.. προσφέρουμε εκείνο ακριβώς που αναζητούμε απ' τον απέναντί μας.. ο χρόνος σε συνδυασμό με ένα σοφό Σύμπαν θα αποφασίσουν τότε για το καλύτερο προς κοινό όφελος.
Συνεπώς, αν δεν το'χει τελικά ο απέναντί μας αυτό που αναζητούμε, δεν σημαίνει οτι έχουμε το δικαίωμα να τον κατακρίνουμε ή/και να τον κατηγορούμε ως ..."λάθος επένδυση χρόνου και συναισθημάτων", και να ... κάνουμε "επίδειξη εκδικητικής συμπεριφοράς". Ίσως καλύτερα να αποδίδουμε ένα "ευχαριστώ" στην ίδια τη ζωή, με την πεποίθηση οτι μας οδηγεί σοφά σε κάθε επόμενο βήμα μας, χρησιμοποιώντας τις προηγούμενες εμπειρίες μας! Μην ξεχνάμε.. οδηγούμε το αμάξι μας προς τα εμπρός κοιτώντας προς τα πίσω απο τους καθρέφτες, ε???
Και κάτι ακόμα:
Ο Θεός δεν είναι πλούσιος και αυτό που δίνει στον ένα, το παίρνει απ’ τον άλλον! ..Κι αυτό ισχύει και για της περιπτώσεις αγάπης και σχέσεων, κι όχι μόνο για τα υλικά θέματα ζωής!..
Ελπίζω οι σκέψεις μου να μπούν στη ζυγαριά της δικής σου κρίσης και πάντα οι επιλογές και οι κρίσεις σου να είναι σοφές και να πηγάζουν απο την γωνιά της απάνεμης καρδιάς σου φίλη μου!

Απανεμιά είπε...

@apinkdreamer...
Χαίρομαι πολύ πολύ που σου έφτιαξα τη διάθεση! Αυτό δεν είναι άλλωστε το καλύτερο που μπορούμε να πετύχουμε εδώ μέσα? Έτσι απλά?....
Να είσαι πάντα καλά και να μας ακουμπάς με τη νεραιδόσκονη που σου είναι πάντα περίσσια!... :)

Απανεμιά είπε...

@(cou)coula...
...και .....οι μεγάλες αγάπες πώς αναγνωρίζονται; Ποιο είναι το σημείο αναφοράς;;;; Μήπως η κάθε επόμενη συγκρίνεται με την προηγούμενη;
...και .....ποιος εγγυάται ότι η επόμενη θα είναι μεγαλύτερη από την προηγούμενη;
Χρόνος ναι...!... Δεν υπάρχει...! Καλά τα λέει ο Βούδας, γιατί έχει κι αυτός το δικό του παράδεισο...! Εδώ στη γη όμως υπάρχει η "κίνηση των στιγμών"...! Η εξέλιξη της στιγμής δηλαδή.
...και .....ποιος εγγυάται ότι μια αγάπη που θα πάει στον παράδεισο μιας θρησκείας, δεν θα πάει στην κόλαση μιας άλλης;;;;;????!!!!!

Μόνο και μόνο η σκέψη ότι προχωράμε μπροστά όπως προτείνεις, υπονοεί κίνηση!......και η κίνηση προϋποθέτει χρόνο...! Φαύλος κύκλος δηλαδή!!!! Και πού είναι το τέλος αυτής της κίνησης...;;;;
Και ....με ποια δικαιοδοσία εμείς, χωρίς να έχουμε τα κλειδιά της Πύλης θα στέλνουμε κάθε μεγάλη ή παλιά αγάπη στον Παράδεισο;;;; ....και πόσες δικαιούμαστε να στείλουμε τελικά - ακόμα και αν είχαμε την εξουσία...????

.........ε ρ ω τ ή μ α τ α...............
........α ν α π ά ν τ η τ α...............
.........ε ρ ω τ ή μ α τ α...............
........α ν α π ά ν τ η τ α...............
.........ε ρ ω τ ή μ α τ α...............
........α ν α π ά ν τ η τ α...............

Φιλιάααα... :)

Απανεμιά είπε...

@ΜΑΓΕ μου...
Χαρά και περηφάνεια μου αφού με τρεις λέξεις μόνο από τον τίτλο και μόνο της ανάρτησης μου, μπόρεσες να εμπνευστείς ένα ακόμα από τα ξεχωριστά σου υπέροχα ποιήματα!!!!! (ελπίζω να μην νομίσει κανείς ότι το γράφεις προσωπικά για μένα και παρεξηγηθούμε εδώ μέσα, χαχαχα!!!! Έχεις δει τί κυκλοφορεί τριγύρω φαντάζομαι...!!!!)

Όσο για το μήνυμα σου στο face, σου απαντάω το αυτονόητο: Πρέπει να συνδεθώ καλέ πρώτα!!!! (είδες που έμαθες και κάτι από μένα; χαχα!)

Με τί ασχολείσαι δε σε ρώτησα...!!!! Τα ποιήματα είναι η κύρια δουλειά σου ή χόμπυ σου;;;; (αν θες απαντάς φυσικά...αν όχι....συγνώμη αν γίνομαι αδιάκριτη! Απλά είδα κάποιες φωτογραφίες στο προφίλ σου κι έχω εντυπωσιαστεί...!!!!!)
Όπως και να'χει σ'ευχαριστώ που είσαι εδώ...και πάντα με τον καλό σου λόγο, κι ακόμα καλύτερα με τα όμορφα ποιήματα σου!!!! :)

Απανεμιά είπε...

@Despina μου,
ο λόγος σου λακωνικός και απόλυτος. Βεβαιότητα και σιγουριά που προσφέρονται σαν μια σανίδα σε ένα ναυαγό στη μέση του υγρού...τίποτα!
Αρκεί όμως μόνο αυτό;;;;;
Το βέβαιο και το απόλυτο παραπέμπουν στη μονοχρωμία...τη μόνη επιλογή! Σαν το μοναδικό χρώμα του ονείρου σου: το μωβ!!!! ...ένα από τα επτά χρώματα της ίριδας! ...τα υπόλοιπα έξι τί απέγιναν; Απορροφήθηκαν από το άλικο; (παρεπιπτόντως, το πιο όμορφο από όλα!)
Αλήθεια, ξέρεις ότι ακόμα και η ίριδα είναι μια υπόσχεση του Θεού στους ανθρώπους ότι δεν θα δοκιμαστούν ποτέ πάνω από τις δυνάμεις τους; Κι αν μια εμμονική αγάπη έρχεται ως λυδία λίθος για να το ανατρέψει αυτό, τότε τί να σημαίνει άραγε; Ότι ακόμα και ο Θεός αθετεί την υπόσχεσή του ή ότι το ανθρώπινο πάθος ξεπέρασε τα όρια του;

....Ν ο ή μ α τ α......και......θ ε ω ρ ί ε ς.....

Η βεβαιότητα και το απόλυτο φτάνουν για να φέρουν τη λύτρωση;

Σ'ευχαριστώ για το λόγο σου και για τη συμμετοχή σου στην απάνεμη γωνιά μου, κι ελπίζω να σε προβλημάτισα θετικά και για όσες απαντήσεις έχεις ...κρυμμένες, τώρα ξέρω ότι μπορώ να σου φανερώσω τα ερωτήματα! Κι αυτό είναι μια σιγουριά για μένα...! Καλή μας συνέχεια!!!! :)

Απανεμιά είπε...

@The watcher,
Τώρα να πω την αλήθεια;;;;
Χάθηκα στα μονοπάτια των σκέψεων σου....το ομολογώ!... Μου έδωσες το χέρι και με ξενάγησες στους διαδρόμους του λαβύρινθου του μυαλού σου...! Το ταξίδι ...συναρπαστικό! Με κάλυψες στο απόλυτο....κι αν τώρα γράφω αυτά τα λόγια, είναι για να μη φανεί ότι έμεινα ....Α Φ Ω Ν Η...!
Μόνο ένας παρατηρητής θα μπορούσε να έχει μια τόσο εμπεριστατωμένη άποψη. Τα λόγια σου ωφέλιμα, χρήσιμα, πρακτικά και εφαρμόσιμα! Τυχερή εγώ! χαχα!!!
Μακάρι κάθε επίσκεψή σου (και εύχομαι ειλικρινά να είναι συχνές) να διαπνέεται από ...ούριο άνεμο έμπνευσης όπως τώρα...!!!
Η παρουσία σου αιτιολογεί στο απόλυτο την αξία και τη σημαντικότητα της επικοινωνίας, έστω και με αυτή τη μορφή της.
Καλώς ήρθες (επιτέλους - όπως είπες κι εσύ!) κι ας μου το χρωστούσες ήδη, εδώ και καιρό (ελπίζω να μην είναι κανόνας για σένα...να κάνεις μία επίσκεψη μετά από πέντε δικές μου κάθε φορά! χαχα!)!!!! :)

Mona Trixa είπε...

"Γιατί το ξέρω ότι δεν ήσουν εσύ η μεγάλη αγάπη...
...γιατί η μεγάλη ΑΓΑΠΗ, όταν έρθει θα μείνει!....."

Πόσο αληθινό αυτό. Πως το είχε γράψει ο Τομ Ρόμπινς στον Τρυποκάρυδο; "We waste time looking for the perfect lover, instead of creating the perfect love."
(Σπαταλάμε χρόνο ψάχνοντας τον τέλειο εραστή, αντί να δημιουργήσουμε τον τέλειο έρωτα).

Δεν πιστεύω πως η αγάπη είναι κάτι αυθύπαρκτο, κάτι έξω από εμάς, που δεν μας χρειάζεται, αν και ξέρω πως δεν εννοεί αυτό ο Ρόμπινς. Χρειάζεται δουλίτσα και από τις δυο πλευρές για να χτιστεί...μόριο μόριο η κατάλληλη χημεία ώστε να δημιουργηθεί αυτή η υπέροχη "αντίδραση" που λέγεται αγάπη. Χρειάζεται πολύ περισσότερη δουλειά για να διατηρηθεί σταθερή, να δυναμώνει και να μην εκφυλιστεί με την πάροδο του χρόνου.

Γιατί το να την χτίσεις είναι σχετικά εύκολο. Το πως την κρατάς ζωντανή και στέρεη όμως είναι μάλλον ότι πιο δύσκολο...